„Mikołajowi Okołowiczowi bardzo zależało na przekształceniu swojej osady w miasto.
Już 07.10.1824 r. korzystając z przysługującego mu prawa wystąpił do Komisji Województwa Mazowieckiego z prośbą
o nadanie jej praw miejskich.
Mimo częstych monitów, sprawa przeciągnęła się aż do 31.08.1830 r., kiedy to Rada Administracyjna Królestwa Polskiego rozpatrzyła wniosek oświadczając, że „osada rękodzielnicza Konstantynów w obwodzie łęczyckim położona, do rzędu miast prywatnych w Królestwie Polskim wyniesiona zastała”. Przywilej podpisali: minister spraw wewnętrznych i policji – Ignacy Mostowski, minister stanu – przewodniczący – Walenty Sobolewski oraz radca sekretarza stanu, generał dywizji Franciszek Ksawery Kosecki. Bardzo możliwe, że chcąc szybko uzyskać prawa miejskie dla swej osady, na jej patrona M. Okołowicz wybrał wielkiego księcia Konstantego”

Konstantynów Łódzki. Dzieje Miasta, Łódź 2006, s. 42